MINI NIEUWSBRIEF           N0. 7                                          Boxtel, november 2006 

 

 

Sinds enkele dagen ben ik weer terug uit Rome waar het huidige Provinciale bestuur van de Europese Provincie haar laatste Raadsvergadering heeft gehouden. Het waren drukke maar ook heel mooie dagen.

 

Allereerst mochten we zaterdag 21 oktober deelnemen aan het jubileumfeest van Sr. Hélène Mbuyamba. Gedurende een plechtige Eucharistieviering, waar ook het Generaal bestuur van de Missionarissen van Afrika bij tegenwoordig was, vertelde Hélène over haar roeping tot het religieuze leven en de weg die haar uiteindelijk naar de Missiezusters van O.L.Vrouw van Afrika leidde.

 

Een bewogen verhaal waarbij zij alle aanwezigen deelgenoot maakte aan haar  vreugde en dankbaarheid over 30 jaar trouw aan de Heer. Na de H.Mis ging het in processie naar O.L.Vrouw van Afrika. (het originele beeld van St.Charles).

 

In een grote kring zongen wij het Sancta Maria, net als in de dagen van weleer op de binnenplaats van St.Charles. Na een feestelijk diner verzorgden de zusters van het junioraat samen met de communiteit van Trente Aprile een gezellige avond waarbij ook de Generale Raad zich niet onbetuigd liet en een ‘echte’ clown ons tot tranen toe wist te vermaken.

 

De overige dagen waren goed gevuld met o.a. uitleg over de Inculturatie sessie en de nodige vergaderingen. In de evaluatie overheerste vooral dankbaarheid voor alles wat er gedurende deze zes jaar gegroeid is aan eenheid en betrokkenheid op elkaar als Europese Provincie.

 

Gedurende een speciale gebedsdienst werden de regionaals gezegend en gezalfd door de zusters van de generale Raad en gezonden om opnieuw op weg te gaan, daar waar de Heer hen wacht. Met een drankje, een feestelijk souper en samenzijn werd de dag besloten.

 

Gedurende de gebedsdienst werd een toepasselijk gebed van Oscar Romero gebeden en overwogen. U vindt de tekst hiervan als bijlage.

Tiny Hölscher

 

STA OP TEGEN ARMOEDE !

 

In de gehele wereld stonden op 16 en 17 oktober mensen letterlijk op tegen de armoede.

Ook velen van ons hebben gehoor gegeven aan de oproep van de AEFJ/N om mee te doen aan een landelijke actie tegen de armoede en voor de wens tot het uitbannen van armoede en honger in de wereld kracht bij te zetten.

 

Op 18 oktober, aan de vooravond van de Wereldvoedseldag, deden we dat het woon-zorgcentrum Molenweide. Dit gebeurde in een stemmige viering in de kapel onder leiding van Gerda Slaghekke. Zij werd bijgestaan door een zestal mensen die ieder een passende tekst voorlazen. De 105 deelnemers stonden letterlijk op tegen honger en armoede.

Velen hadden de witte armbandjes om, die ook vorig jaar deel uitmaakten van het protest tegen de armoede.

 

De organisatie doet met deze actie een poging om in het Guiness book of Records te komen wat het aantal deelnemers betreft. De 105 Boxtelse deelnemers in Molenweide zijn dan ook doorgegeven aan de landelijke organisatie.

 

HERDENKING SCHIPHOLBRAND

 

In heel Nederland werd op donderdag 26 en vrijdag 27 oktober de brand herdacht die een jaar geleden plaats vond in het detentiecentrum Schiphol-Zuidoost. Daarbij kwamen elf gedetineerde asielzoekers om het leven, vijftien raakten zwaar gewond en vele tientallen liepen trauma’s op.

 

De herdenkingsbijeenkomst in Boxtel, die op donderdagavond 26 oktober in de kapel van het woon-zorgcentrum Molenweide werd gehouden, was georganiseerd door Toos van Kaam in samenwerking met vertegenwoordigers van de parochie, van verschillende religieuze orden en congregaties en van allerlei geloofsgezindten.

 

De bijeenkomst begon met een interreligieuze gebedsdienst waaraan katholieken, protestanten, moslims en de bahá’i gemeenschap aan deelnamen. Eerst luisterden we naar een veelzeggend muziekstuk “Forever by sea” van Pachelbel, met ruisende golven, wind en vogelgeluiden die verwezen naar de vaak lange reizen van asielzoekers.

 

Bij het noemen van de namen van de elf slachtoffers, liep er telkens iemand naar voren met een brandende kaars die vervolgens op een tafel werd gezet waar bloemen en stukken prikkeldraad op lagen.

 

Deze gebedsdienst werd tot 23.30 gevolgd door 20 minuten durende wakes waaraan verschillende groepen om de beurt aan deelnamen: de jongerencatechese groep met een groep jongeren die naar Keulen is geweest, vertegenwoordigers van de M.O.V., de Bahá’i gemeenschap, de Islam gemeenschap en van verschillend religieuze ordes en congregaties.

 

Het was een indrukwekkende oecumenische avond waarin niet alleen de slachtoffers werden herdacht maar ook gebeden werd voor hun familieleden en voor hen die het overleefden.

 

Het huidige asielbeleid werd ook even tot de aandacht gebracht toen pastor Mathieu Hendriks in zijn meditatie zei: “We gedenken de omgekomen vluchtelingen, maar ook degenen die buitengesloten worden. Als we daar iets aan doen, dan worden we gastvrijer en liefdevoller.”

 

 

OVERLEDEN FAMILIELEDEN

 

Wilhelmine van Schie heeft binnen drie weken twee van haar schoonzussen verloren:

eind september mw. Van Schie-Thoen en begin oktober mw. C.van Schie - van Uffelen.

 

Op  21 oktober stierf een broer van Truus Stevelink ( dhr. F. Stevelink )

 

We bidden voor al de gestorvenen en voor hen die achterblijven.

 

 

RETRAITE 2007

 

Voor 2007 is er een gezamenlijke retraite gepland in Oirschot van 10 – 16 juni.  De retraite wordt begeleid door pater Pierre Spanjers Mill Hill.

 

Bijlage

 

 

 

GEBED VAN OSCAR ROMERO

 

Het helpt om zo nu en dan eens stil te staan,

en terug te blikken.

 

Het Koninkrijk gaat niet alleen onze krachten te boven,

het overstijgt zelfs alles wat wij kunnen bedenken.

Gedurende ons leven kunnen we slechts een heel klein deel bewerken

van deze wonderbare onderneming, die uiteindelijk God’s werk is.

Niets van wat wij volbrengen is compleet,

Wat er nogmaals op neer komt dat het Rijk Gods ons overstijgt.

 

*************

Een verklaring kan nooit alles zeggen wat er te zeggen valt.

Ons geloof kan nooit volledig worden uitgedrukt in welk gebed dan ook.

Geen enkele religie brengt volmaaktheid.

 

Een pastoraal bezoek kan niet álle wonden helen.

Er is geen programma dat de Missie van de kerk volledig volbrengt.

Niet alles kan worden voorzien, alle goede bedoelingen en plannen ten spijt.

 

Waar het om gaat is dit:

 

Wij planten het zaad dat eens zal groeien.

We besproeien de zaden die al zijn geplant,

 wetende dat ze een belofte inhouden voor de toekomst.

 

We leggen de grondslag voor verdere ontwikkeling.

We dragen gist aan, dat veel meer bewerkt dan wij ooit konden dromen.

Maar wij kunnen nooit alles doen en dit beseffen geeft een gevoel  van vrijheid.

Dit maakt het mogelijk voor ons om IETS te doen en

het zo goed mogelijk te doen.

 

Het mag onaf zijn, maar het is een begin, een stap in de goed richting,

een gelegenheid om God’s genade in ons leven toe te laten

en Hem de rest te laten doen.

 

Misschien zien we nooit het resultaat, maar dat is nu juist het verschil

tussen de bouwmeester en de arbeider.

Wij zijn dienstknechten, niet de bouwmeester.

Ministers, maar niet Dé Messias.

Wat wij wel zijn:

Profeten van een toekomst die ons niet toebehoort.

Amen.

 

 


Webmaster-NL

Vorige pagina